Figuur 1 geeft aan wat de aard is van het beroepschrift. Dit betreft beroepschriften die zijn ingediend tegen een besluit van de urgentiecommissie.

Van de 15 beroepschriften tegen een besluit van de urgentiecommissie had 20% betrekking op een aanvraag als gevolg van relatieverbreking. Verder betrof 20% een urgentieaanvraag op psychosociale gronden. Dit zijn vaak complexe aanvragen. Beroepschriften met betrekking tot een aanvraag op medische gronden kwamen in 40% van de gevallen voor. Zowel bij psychosociale als medische urgentieaanvragen is een onderbouwing van de specifieke klachten belangrijk, als ook het verband tussen de klachten en de woonsituatie van belanghebbende.

Figuur 1: Aard van het beroepschrift

Tabel 3: Aard van het beroepschrift

Uit tabel 3 blijkt dat het aantal beroepschriften op basis van psycho-sociale problematiek, relatieverbreking en financiële problematiek wat is afgenomen ten opzichte van vorig jaar. Het aantal beroepschriften op basis van medische problematiek is daarentegen in 2017 toegenomen.

   Casus van een ongegrondverklaring:

Mevrouw (38 jaar) heeft twee minderjarige kinderen en haar relatie is verbroken. De ex-partner neemt de koopwoning over. De kinderen hebben het hoofdverblijf bij mevrouw en zij heeft de meeste zorgtaken voor hen. De spanningen in huis nemen toe. De kinderen hebben hier veel last van.

De urgentiecommissie heeft de urgentieaanvraag afgewezen omdat mevrouw in aanmerking had kunnen komen voor een woning. Zij heeft deze woning geweigerd omdat er trappen in de woning zitten en dit voor haar zoon een onveilige situatie vormt. De urgentiecommissie meent dat met relatief eenvoudige aanpassingen in de woning dit probleem opgelost had kunnen worden. Indien zij de aan haar aangeboden woning had geaccepteerd dan had zij haar woonprobleem kunnen oplossen. De commissie beschouwt het niet accepteren van een passende woning als een eigen verantwoordelijkheid. Daarom is de urgentie afgewezen.

Uit het beroepschrift en tijdens de hoorzitting komt onder andere naar voren dat mevrouw de woning niet geschikt vindt voor kleine kinderen. Ook kan zij niet met de auto bij haar woning komen. Dit zorgt ook voor problemen bij de ouders van mevrouw die op de kinderen passen.

Op basis van de beschikbare informatie sluit de beroepscommissie zich aan bij het besluit van de urgentiecommissie. Indien er sprake is van een woonnoodsituatie, en ten tijde van deze woonnoodsituatie een aanbod van een woning wordt gedaan, dan is het een eigen keuze om de woning te weigeren. De urgentiecommissie heeft in haar besluit aangegeven dat met eenvoudige aanpassingen er van een gevaarlijke situatie geen sprake meer is. De kinderen kunnen ook naar de oppas worden gebracht als het voor de oppas lastig is om de woning te bereiken. Los daarvan is dit voor de beroepscommissie geen zwaarwegende reden om het aanbod van een woning te weigeren. Dit verhoudt zich niet tot de woonnoodsituatie waarin mevrouw zich op dat moment al bevond.

Op grond van deze overwegingen concludeert de beroepscommissie dat mevrouw niet voldoet aan de criteria voor een urgentieverklaring. Het beroep wordt ongegrond verklaard. Dit betekent dat aan mevrouw geen urgentieverklaring wordt verstrekt.

Bij de beoordeling door de beroepscommissie is er sprake van een integrale heroverweging. De beroepscommissie neemt een nieuw besluit over de situatie die aan haar wordt voorgelegd en maakt daarbij gebruik van alle voorliggende informatie. Dit kan meer, of andere, informatie zijn dan de urgentiecommissie ter beschikking had ten tijde van haar beoordeling van de situatie. De beoordelingen van de urgentie- en beroepscommissie en de motiveringsgronden die daarbij een rol spelen, kunnen daarom niet volledig met elkaar worden vergeleken. Evenmin kan een gegrond beroepschrift geïnterpreteerd worden als zou de urgentiecommissie tot een verkeerd besluit zijn gekomen.

In het verslagjaar zijn er geen beroepschriften behandeld tegen de uitvoering van het woonruimteverdeelsysteem. In 2016 waren dit er nog zeven. Toen was het in drie gevallen nodig een dergelijk beroepschrift te behandelen in een hoorzitting.

Als tijdens de behandeling van een beroepschrift blijkt dat er onvoldoende informatie beschikbaar is om op dat moment een zorgvuldige beoordeling te kunnen maken, kan de beroepscommissie besluiten tot aanhouding van het beroep. De beroepscommissie vindt het in dat geval noodzakelijk om aanvullende informatie op te vragen om tot een weloverwogen besluit te kunnen komen. In 2017 is het eenmaal voorgekomen dat een beroepszaak werd aangehouden.

Voor het behandelen van een beroepschrift staat een termijn van zeven weken na ontvangst van het beroepschrift door de beroepscommissie. Wanneer een beroepszaak wordt aangehouden kan dit leiden tot een termijnoverschrijding. In het verslagjaar is er eenmaal sprake geweest van een termijnoverschrijding. De beroepscommissie heeft in dat geval het beroepschrift aangehouden en de corporatie gevraagd om aanvullende informatie.